Wielbi dusza moja Pana
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia,
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu,
a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami,
a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie,
Jak obiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.
Chwała Ojcu i Synowi,
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen.
To uwielbienie Boga przez Maryję ukazuje nam radość, która przepełnia Maryję Dziewicę.
Magnificat to katolicka modlitwa (zwana również Kantykiem Maryi) bezpośrednio zaczerpnięta z Ewangelii według świętego Łukasza (1, 42-55). Maryja Panna, będąc w ciąży z Jezusem, składa wizytę swojej kuzynce, świętej Elżbiecie. Przy Jej wejściu do domu Zachariasza i Elżbiety, Elżbieta zostaje napełniona Duchem Świętym, na co Maryja wypowiada słowa tej pięknej i potężnej modlitwy maryjnej.
Możemy również odmawiać Magnificat po łacinie.
Magnificat (znany również pod nazwą Kantyku Maryi) jest kantykiem ewangelicznym, który może być odmawiany jako modlitwa wieczorna lub poranna, w ramach aktu oddania się Maryi, lub podczas Liturgii Godzin. Stanowi nieodłączną część cowieczornej psalmodii odmawianej przez chrześcijan na całym świecie podczas nieszporów.
Naucz się odmawiać nieszpory!