Claire de Castelbajac urodziła się 26 października 1953 roku w Paryżu. Wychowała się w Gers, w głęboko wierzącej rodzinie. Rodzice zapewnili jej solidne wychowanie religijne. Od dzieciństwa Claire była naznaczona chorobą. W wieku czterech lat ostre zatrucie prawie ją zabiło, czego skutki odczuwała przez długi czas. Potem przechodziła kolejne choroby: zakażenie jelitowe, zator płucny, błonica itp. Te problemy zdrowotne nie wpłynęły na jej radość życia. Gdy tylko była na tyle dorosła, by to zrozumieć, jej matka zaproponowała, by ofiarowała swoje cierpienia Jezusowi, by znosiła je myśląc o Nim. Od ósmego roku życia Klara wyraziła swój plan życiowy: zostać świętą.
Od 12 roku życia Claire była pensjonariuszką w Tuluzie u Sióstr Najświętszego Serca Jezusowego. Po ukończeniu szkoły średniej i roku studiów w Tuluzie, w 1972 roku wyjechała do Rzymu, gdzie zdała egzamin wstępny do Instytutu Konserwacji. W stolicy Włoch Claire zaznała wolności i niezależności, a wobec pokus, zwłaszcza przeciwko czystości, zaczęła powtarzać tę inwokację: "O Maryjo Niepokalana, Tobie powierzam czystość mojego serca. Bądź jej strażniczką na wieki". Claire jednak zsunęła się na złą drogę: drogę sztucznego i nieuporządkowanego życia. Uwaga jednej z przyjaciółek i niepowodzenie w nauce popchnęły ją do powrotu na właściwą drogę, a ten czas duchowej letniości posłużył jej jako oczyszczenie.
Bardziej niż czegokolwiek innego Claire chciała przekazać innym Boga poprzez swoją radość i szczęście. W 1974 r. wyjechała na pielgrzymkę do Ziemi Świętej, która wstrząsnęła nią i sprawiła, że zrobiła wielkie postępy w życiu duchowym. Zrozumiała, że "chrześcijańskie miłosierdzie to kochać innych, bo Bóg ich kocha". Klara została wysłana przez swoją szkołę do Asyżu, aby uczestniczyć w renowacji fresków w bazylice świętego Franciszka. Pracowała nad freskami swojej świętej patronki - świętej Klary z Asyżu - świętego Marcina i cudu z Hostią. W tym okresie młoda dziewczyna mieszkała u mniszek benedyktynek, gdzie chodziła na nabożeństwa i zagłębiała się w medytację. Z wielkim zainteresowaniem czytała dzieła Karola de Foucauld. Wszystko służyło temu, by zbliżyć ją do Boga. Rzeczywiście, po powrocie do domu Klara była przemieniona, promieniała radością i wyznała: "Jestem tak szczęśliwa, że gdybym teraz umarła, myślę, że poszłabym prosto do nieba, ponieważ niebo jest uwielbieniem Boga, a ja już tam jestem".
Kilka dni później pojawiło się wirusowe zapalenie opon mózgowych, które ją zabiło. 30 grudnia 1974 r. Klara udała się na pielgrzymkę do Lourdes, gdzie, jak się wydaje, odbyła niewidzialną i tajną rozmowę z Matką Boską. 22 stycznia 1975 roku w Tuluzie Klara odeszła z tego świata, aby wejść w życie wieczne.
W 1990 r. rozpoczęto oficjalne postępowanie w sprawie jej beatyfikacji. 16 lutego 2008 r. zamknięto śledztwo na szczeblu diecezjalnym, a w 2009 r. w Rzymie podpisano dekret ważności, ogłaszając Klarę czcigodną sługą Bożą. Kościół czeka teraz na cud, zanim będzie mogła zostać ogłoszona błogosławioną.
Jako dziecko Claire wyraziła ojcu swoje marzenie o życiu:
"- Czy wiesz, kim chcę być, kiedy dorosnę?
- Tak, mogę zgadnąć. Chcesz być zakonnicą.
- Nie, to mocniejsze niż to.
- W takim razie nie zgaduję...
- Chcę być świętą! To mocniejsze niż bycie zakonnicą, prawda?".
Jeszcze jako nastolatka Claire zastanawiała się nad swoją przyszłością, marzyła o życiu misyjnym: "I zamiast iść nieść Dobrą Nowinę biednym, żeby mniej cierpieli, zostajemy w dobrym fotelu, przy ogniu, spokojnie [...]! Jest to niedopuszczalne, gdy tak wielu ludzi czeka na nas, by poznać Chrystusa!"
Claire żyła miłością Boga i nigdy nie przestała pragnąć świadczyć o niej i dzielić się nią: "Chcę być żywą chwałą Boga. Chcę być cała dla Boga. Jak poznać, czego on ode mnie oczekuje?"
Po powrocie z Ziemi Świętej wyznała: "odkrywam Miłość Bożą, ogromną, zdumiewającą i prostą [...] czuję się pełna Bożej radości".
Całe życie Klary zdaje się cechować radość życia i intensywne szczęście. Przez całe życie jej słowa, znalezione w listach, wyrażają tę głęboką radość, która rośnie w miarę zbliżania się duszy do Boga. "Jestem szczęśliwy, bardziej niż cokolwiek innego na świecie", "Jestem szczęśliwy, szczęśliwy, szczęśliwy", "Jestem bardzo szczęśliwy! Mam za dużo szczęścia, ono się przelewa. Czy chcesz, abym dał ci trochę?", "Jestem w pełni szczęścia!”
Na kilka dni przed ostatnią chorobą Claire powiedziała do swojej matki: "Jestem szczęśliwa! Tak bardzo kocham życie! Ale czy zdajesz sobie sprawę, jak bardzo jestem szczęśliwa? Jak dobry jest Bóg! […] Jestem gotowa na wielkie rzeczy, ale nie wiem jakie".
W ciągu swojego życia Claire tylko raz lub dwa razy odwiedziła klasztor cysterek w Boulaur (Gers). To łaska, którą dała z nieba temu małemu opactwu, pozwoliła na otwarcie procedury beatyfikacyjnej.
W 1979 roku do klasztoru w Boulaur przybył Opat Generalny Zakonu Cystersów. Musiał zdecydować o przyszłości wspólnoty, której groziło zamknięcie z powodu braku powołań. Za radą Matki Przełożonej Ojciec przeczytał książkę o życiu Claire de Castelbajac. Rano oświadczył Przełożonej, że jest przekonany, że Claire jest świętą, że nadaje się do kanonizacji i że trzeba ją poprosić o znak, aby otworzyć proces o jej beatyfikację. Siostry były posłuszne, choć nie dowierzały, i pojawiło się pięć powołań. Wspólnota znalazła nowy impuls, który nie wygasł z czasem. Wspólnocie powierzono postulowanie procesu, a w 2004 roku arcybiskup Auch poprosił siostry o przyjęcie ciała Claire w ich kościele.
Boże Miłości, Ojcze, Synu i Duchu Święty, uwielbiam Cię i dziękuję za to, że dałeś nam w osobie Klary de Castelbajac prawdziwy wzór życia chrześcijańskiego. Ona dzięki Twojej łasce odkryła, że nasze powołanie do szczęścia rozpoczyna się już tu, na ziemi.
Przez wstawiennictwo naszej Matki, Dziewicy Maryi, którą ona tak bardzo ukochała, proszę Cię o łaskę chwały świętych na ziemi dla Twojej Służebnicy Klary. Spraw, aby sekret jej radości, zakorzenionej w miłości i zaufaniu Tobie, rozświetlił nasze czasy, promieniował na młodzież, wzbudzając żarliwe i liczne powołania do miłości.
Przez jej wstawiennictwo udziel mi również łaski ……., o którą błagam Twoją Miłość Miłosierną. Amen.
Poznaj inne modlitwy do Sługi Bożej Claire de Castelbajac.