Małgorzata Alacoque urodziła się 22 lipca 1647 roku w Verosvres w regionie Burgundia. Wychowana w gorliwej rodzinie dziewczynka wykazywała wielką miłość do Chrystusa, zwłaszcza w Eucharystii. W wieku pięciu lat złożyła Jezusowi obietnicę: "Mój Boże, poświęcam ci moją czystość, ślubuję Ci wieczyste dziewictwo". Gdy miała osiem lat, zmarł jej ojciec, a Małgorzatę i jej matkę przygarnęli krewni, którzy okazali się brutalni. Małgorzata często pogrążała się w modlitwie i praktykowała różne umartwienia. W tym czasie zaczęła mieć wizje Chrystusa na Krzyżu lub przeżywającego Mękę. Pan Jezus nauczył ją modlić się.
20 czerwca 1671 r. Małgorzata wstąpiła do klasztoru wizytek w Paray-le-Monial po tym, jak usłyszała, jak Jezus powiedział do niej: "Tu Ciebie chcę". Pewnego dnia, gdy zapytała Matkę Przełożoną, jak się modlić, ta odpowiedziała: "Idź i stań przed Naszym Panem obecnym w tabernakulum i powiedz Mu, że chcesz być przed Nim jak płótno przed malarzem". Małgorzata miała mistyczne doświadczenia i ekstazy, dzięki którym odczuwała bliską obecność Jezusa. Pewnego dnia, gdy modliła się pod leszczyną, która stała się później sławna, Jezus wyjawił młodej nowicjuszce, jak bardzo Jego męka była świadectwem Jego nieskończonej miłości do ludzkości. Pan objawił jej powołanie: zjednoczyć się z Nim w Jego Męce i w ten sposób być apostołem Jego miłości. Otrzymała od Jezusa objawienia dotyczące Jego Męki. 6 listopada 1672 roku młoda nowicjuszka złożyła śluby zakonne i przyjęła imię Małgorzata Maria. Następnie została wysłana do ambulatorium jako pomoc pielęgniarska. Małgorzata otrzymała wiele szczególnych łask: pewnego dnia przyjęła na ręce Dzieciątko Jezus, innym razem miała wizję św. Franciszka z Asyżu, który został jej dany jako przewodnik duchowy. W latach 1673-1675 Małgorzata Maria miała swoje trzy wielkie objawienia, w których otrzymała wielkie orędzie o Najświętszym Sercu Jezusa.
W 1675 roku młody ojciec jezuita, Claude de la Colombière, został wyznaczony na przełożonego wspólnoty jezuitów w Paray-le-Monial i został wybrany na ojca duchowego siostry Małgorzaty Marii. Po uważnym wysłuchaniu młodej mistyczki zrozumiał, że to Duch Boży działa i poradził jej, by pokornie się Mu poddała. Ojciec Claude poprosił ją o zapisanie wszystkiego, co się w niej działo, i choć była niechętna, zrobiła to z posłuszeństwa.
W 1678 roku Małgorzata Maria ofiarowała całą siebie Jezusowi, On zaś ustanowił ją "Dziedziczką swego Serca". W 1684 r. doświadczyła łaski duchowych zaślubin z Chrystusem. Mianowana opiekunką nowicjuszek, uczyła je kultu Najświętszego Serca Jezusowego. W klasztorze siostry były uważne na orędzie Jezusa i zaczęły żyć Jego prośbami: Godziną Świętą i adoracją wizerunku Serca Jezusa. W ogrodzie klasztornym wybudowano kaplicę poświęconą Najświętszemu Sercu. W 1686 roku ojciec Rolin poprosił siostrę Małgorzatę Marię o napisanie swojej autobiografii. W tym samym roku złożyła "śluby doskonałości".
Małgorzata Maria zmarła 17 października 1690 r. i choć głosy ludu natychmiast ogłosiły ją świętą, została beatyfikowana dopiero w 1864 r. przez Piusa IX, a kanonizowana przez Benedykta XV w 1920 r. Dzień jej święta przypada na 16 października.
Święta Małgorzata Maria miała od dzieciństwa szczególną relację z Jezusem. Podczas życia zakonnego w klasztorze wizytek miała wizje i objawienia Jezusa, który ujawnił jej tajemnice swojej Męki i tajemnice swojego Najświętszego Serca. Tajemnice te stanowią orędzie, które Jezus pragnie objawić całemu światu. Na prośbę swojego spowiednika siostra Małgorzata Maria napisała swoją autobiografię. Te zapisy zatytułowane: "Pamiętnik Duchowy - Święta Małgorzata Maria Alacoque" przekazują nam dzisiaj orędzie Serca Jezusa.
27 grudnia 1673 r. młoda zakonnica miała wizję Serca Jezusa: "Kazał mi długo spocząć na swoim boskim łonie, gdzie objawił mi cuda swojej miłości i niewytłumaczalne tajemnice swojego Najświętszego Serca: "Moje Boskie Serce jest tak rozpalone miłością do ludzi, a w szczególności do ciebie, że nie mogąc już dłużej zatrzymać w sobie płomieni swojej żarliwej miłości, musi je rozprzestrzeniać przez ciebie"."
W czerwcu 1675 roku, podczas adoracji Najświętszego Sakramentu, Chrystus powiedział do niej: "Oto Serce, które ogromnie umiłowało ludzi, że niczego nie szczędziło, aż do zupełnego wyniszczenia Siebie, dla okazania im Swej miłości, a jednak w zamian za to doznaje od większości ludzi gorzkiej niewdzięczności, wzgardy, nieuszanowania, lekceważenia, oziębłości i świętokradztw, jakie Mi oddają w tym Sakramencie Miłości". Jezus wyraża siostrze Małgorzacie Marii swoje cierpienie z powodu niewdzięczności ludzi, zwłaszcza podczas uczestnictwa w Eucharystii.
Chrystus prosi, aby przeżywano nabożeństwo do Jego Najświętszego Serca. Godzina Święta polega na dotrzymaniu towarzystwa Jezusowi od godziny jedenastej do północy w czwartek wieczorem, wspominając Jego agonię w Ogrodzie Oliwnym. Uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego, obchodzona trzy tygodnie po Zesłaniu Ducha Świętego, została ustanowiona w 1765 r. i rozszerzona na cały Kościół w 1856 r. Jezus podkreśla w tym dniu wagę komunii eucharystycznej.
O Najświętsze Serce Jezusa, w najgłębszej pokorze i z sercem skruszonym rzucam się przed Tobą i żałuję, że Cię tak mało kochałam, że niewdzięcznością i niewiernością moją tak ciężko Cię obrażałam.
Nie jestem już godna zmiłowania Twego, łask Twoich i miłości.
Z lękiem więc i wstydem powtarzam: zgrzeszyłam przeciw Tobie – ulituj się nade mną, choć na Twe miłosierdzie nie zasługuję.
O Boskie Serce, Serce miłości najpełniejsze, nie odpychaj mnie!
Błagam Cię – przez niezmierzoną i nieogarnioną Twą miłość przebacz mi i zlej łaski swoje na mnie grzeszną, pogrążoną w przepaści nędzy swojej i nicości.
O Serce najlitościwsze, ratuj mnie przez nieskończone miłosierdzie Twoje!
Niech mnie nie zgubi mnóstwo grzechów moich!
Aby odkryć orędzie powierzone przez Jezusa świętej Małgorzacie Marii, można modlić się nowenną do Najświętszego Serca Jezusa, którą można odmawiać w ramach przygotowania do Uroczystości Najświętszego Serca Jezusa lub w każdym innym czasie w roku, aby odkryć wspaniałość Serca Jezusa.